Wonderful White

Bernina Wonderful White

Bernina organiseert weer een naaiwedstrijd. Dit keer is het thema ‘Wonderful White’ en moet je een wit kledingstuk maken. Ik maakte een witte jas. De jas bestaat uit allemaal kleine lapjes stof. Bijna ieder lapje is versierd met een stukje kant, band, borduursel of kralen. Het was ontzettend veel werk, maar dit project zorgde er wel voor dat ik het plezier in naaien weer terugvond.

De stoffen

Ik heb lang getwijfeld of ik dit keer mee zou doen aan de naaiwedstrijd. Waarom, dat leg ik later in dit artikel uit. Daarom wilde ik niet allemaal stoffen aanschaffen. Stel dat het mij niet zou lukken, dan zou ik dat zonde vinden.
Ik ben op mijn naaikamer gaan zoeken en vond een witte lap stof. Die lap kocht ik zo’n 13 jaar geleden. Het idee was ooit om er een broek van te maken. De lap zelf zou nooit genoeg zijn om het originele patroon jas mee te maken. Door de patroondelen in kleine stukjes te knippen, lukte het om de volledige jas eruit te knippen.

Bij de kringloop kocht ik twee kledingstukken van kant en twee gehaakte mini kleedjes. Daarnaast had ik nog twee stukjes kant/vitrage liggen. Ook heb ik wat bandjes en kantjes nieuw en tweedehands gekocht. De zilveren knopen en alle kralen die ik erop heb genaaid, had ik nog liggen.

Het maakproces

Hoe maak ik nou zo’n jas?

De patroondelen verdeel ik in stukjes. Ieder stukje knipte ik uit de witte lap stof en uit vlieseline. Vervolgens knipte ik een deel van deze lapjes ook uit de verschillende kanten stoffen. Het lapje stof legde ik dan onder het kant, zo kon ik het makkelijk uitknippen.

Sommige effen lapjes ‘versierde’ ik met borduursteken met mijn naaimachine. Zoals blaadjes en bloemetjes.

Na het knippen van alle stofjes, hield ik  maar een paar restjes over:

 

Per ‘baan’ van het naaipatroon, legde ik alle stofjes op de juiste volgorde. Dan stikte ik met de naaimachine alle lapjes per strook aan elkaar. Vervolgens stikte ik dit door met de lockmachine. Je wilt namelijk niet dat de stoffen gaan rafelen. Vervolgens streek ik alle naden plat. Normaal strijk ik alle naden omlaag en stik het dan door. Nu heb ik de naden verschillende kanten opgestreken. Ik wilde namelijk niet op dikke lagen doorstikken, zoals het lapje met het gehaakte kleedje.

Ik gebruikte dit keer allemaal verschillende soorten stiksels voor het doorstikken: rechte steek, verschillende zigzagsteken en verschillende soorten golfjes. Ik gebruikte ook dubbele zigzagsteken, zodat ze goed opvallen. Dit deed ik met glanzend borduurgaren. Ik moest dus steeds wisselen tussen normaal naaigaren en glanzend borduurgaren.

De naam van deze wedstrijd ‘Wonderful White’ moest ook terugkomen in deze jas. Dus deze tekst stikte ik op het belegdeel.

Het rugbeleg en het beleg langs de voorpanden ‘versierde’ ik nog met een golvend bandje.

Het originele naaipatroon had geen rekening gehouden met een bewegingsplooi in het rugpand van de voering. Dus ik paste het patroondeel aan en voegde alsnog een bewegingsplooi toe.

De foto’s

En dan nu, de foto’s. Mijn oudste zoon was dit keer de fotograaf. We hebben binnen en buiten foto’s gemaakt. Ik heb de achtergronden weggehaald, want de tuin was wel erg treurig.

 

Detailfoto’s

Hier nog een aantal detailfoto’s. Er is namelijk veel te zien. Ik heb op verschillende plaatsen kralen op de jas geborduurd.

 

 

 

 

 

 

Twijfels

Ik heb de hele maand september getwijfeld of ik wel mee zou doen. Ik zit al langere tijd thuis met een burn out en heb die tijd niet echt genaaid. Ik maakte alleen een simpel t-shirt als cadeau voor iemand.
Een paar maanden geleden kregen we te horen dat mijn vriend ernstig ziek is. Hierdoor had ik ook helemaal geen zin meer in mijn hobby’s. Ik brei en haak wel veel in de wachtkamers in het ziekenhuis.

Deze wedstrijd gaf mij de motivatie om toch weer te beginnen. Door een project te kiezen dat uit veel kleine onderdelen bestond, kon ik ook gewoon even 15 minuten naaien. Ik heb deze jas in heel veel kleine stapjes gemaakt. Ik heb gemerkt dat ik tijdens het naaien niet steeds nadenk over alle ‘ellende’ waar we momenteel middenin zitten. Naaien zorgt voor een fijne afleiding. Ik heb dus al weer wat nieuwe projecten bedacht en hoop daar binnenkort mee te kunnen beginnen.